Ramougn (3011m)

EGUNA: 2021/08/11

ABIAPUNTUA: Lac d'Aubert (2158m)

ZAILTASUNA:

Ertaina (PD+). Honako puntu hauek dira ibilbideari zailtasuna ematen diotenak:

• Ekialdeko aurpegia: 3a graduko pausuren bat badu, baina orokorrean erraza da.
• Ipar-mendebaldeko ertza: Hemen ere pare bat plakatxo zeharkatu behar dira 3. gradu ingurukoak.

DENBORAK:

• Igoera (ekialdeko aurpegitik): 3 ordu
• Jaitsiera (ipar-mendebaldeko ertzetik): 2 ordu

NOLA AILEGATU:

Saint Lary Soulan herritik hegoalderantz errepidea hartu, Bielsako tunel alderantz. Haranean gora hainbat kilometro egin eta gero, Fabian herrixkan Neouvielleko Erreserba Naturalera igotzen den errepidea hartuko dugu. Oredon lakura heltzean, eskuinetara biratuko gara Aubert lakuko aparkalekura igotzeko. Bide zati honetan udan pagatu behar izaten da bederatzi eta erdietatik arratsaldeko seirak arte.

ARRASTOA:

Powered by Wikiloc

KRONIKA:

Neouvielleren itzalean gelditzen da normalean Ramougn mendia, elkarrekin lotzen dituen ertzeko punta honek igotzea merezi ez balu bezala. Altuera txikiagoak eta bertara ailegatzeko gutxienez III. graduko eskaladatxoak egin behar izateak bisitari gehienak ondoan duen anaia nagusira bideratzen ditu. Alabaina inbidia gutxi dio bizilagunari eta ekialdetik mendebaldera zeharkatzen duen ibilbide hau aktibibitate bikaina iruditu zitzaigun.

8:40 : Lac d'Aubert (2156m)

Aubertera igotzen den errepide bazterrak auto eta furgonetaz beteta zeuden eta ez zen erraza izan gaua pasatzeko txoko bat bilatzea. Goizean gosaldu eta gero egin genuen lakurainokoa.

Motxilak prestatu eta urtegiaren gainetik hasi genuen ibilaldia.

Lehen metroak Neouviellera igotzen den bide arruntetik egiten dira, leku aski ezaguna niretako hainbatean izan bainaiz bertan.

Zelaitxo honetan ordea bide hori utzi eta ezkerretara gidatuko gaituzten mugarriei segitu behar zaie.

Bidexka txikia eta harri-mukuruei segika Barriseko ertzaren azpira joko genuen, baina zeharkatu gabe.

Abiapuntuko laku politak gibelean...

Ramougn menditik jaisten den Barris izeneko ertzaren azpitik egiten da bidearen zati bat...

Ondoren ekialdeko orientazioa duten malda zabaletatik segituko genuen. Puntu honetatik parean genuen igoko genuen aurpegia eta zirrara ederra eragiten zigun paretak.

Bertara ailegatzeko azken metroak harrizko blokeen artetik egiten dira. Pareta erdiko tximinia luzetik hasiko ginen igotzen. Bertara zuzendu ginen beraz.

Behin azpian, kaskoa burura, arnesa paratu eta aurpegia erditik mozten duen tximinia nabarmenean goiti abiatu ginen.

Ezkerretik eskuinetarako zeharkalditxoa eginez sartu ginen tximinian, azpiko zatirik bertikalena saihestuz. Behin bertan sartuta erraz egiten da goiti...

Metro batzuk igota tximinia bertikalago eta teknikoago bihurtzen da. Puntu horretan utzi eta ezkerretara hartu behar da. Hortik aitzin, etorriko zena nolakoa zen ez jakiteak ematen duen ziurgabetasunagatik soka jartzea erabaki genuen.

Ezkerretarako zeharkalditxoa uste baino errazagoa izan zen eta segidan atera ginen balkoitxo honetara. Balkoi honek aurpegi osoa zeharkatzen du. Guk osorik ibiliko genuen irudian ikusten den harri-mukururaino.

Hortik aitzin paretak berriz bertikaltasuna irabazten du, baina helduleku bikainekin erraz egiten da goiti.

Ekialdeko ertzera atera ginen horrela eta puntu horretan gainditu behar izan genuen pausurik teknikoena, irudian ageri den plakatxo polita. III. gradu ingurukoa izanen da, baina ez du esposiziorik eta erraz eskalatzen da.

Behin plakatxoa gaindituta gailurra hurbil genuen. Soka bildu eta azken metro errazak igo genituen gandor zabaletik.

10:53 : Ramougn (3011m)

Soka aterata ere, bi ordu pasatxoan gailur polit eta bakartian ginen, Neouvielle ederra hurbil genuela.

Campbieil eta Pic Long inguruak gailurretik. Azken honetan izan ginen iaz, inguruko gailur kuadrilla bat igoz.

Trois Conseillers mendia ere hurbil ikusten da Ramougnetik. Behin Ramougn igota, mendigune honetan igotzeko gelditzen zaidan azken 3000ko nagusia. Irudian ikusten den Ferbos ertzetik agian...

Egonalditxoaren ondotik ipar-mendebaleko ertzetik hasi ginen jaisten. Mendi honetara igotzeko bide arrunta da honakoa, nahiz eta nire ustez igo ginen aldea errazagoa den.

Jaisteko ertzari segituko genion parean ikusten den plaka eskalatu eta balkoitxo erraz batetik hura uzteko aukera izan arte. Lehenago uzteko aukera ere bada, baina rapel luzea eginez eta guk 30 metroko soka bakarrik genuen.

Punturik zailenak zeharkatu beharreko plaka pare bat dira. Horietan berriz soka paratzea erabaki genuen. Irudikoa ertzean eskuak jarri eta hankak harkaitzetik itsaskortasuna baliatuz pasatzean datza.

Bigarren hau teknikoagoa da eta helduleku gutxi du eskuendako... III+ edo IV- gradua emanen nioke nik...

Behin zatirik korapilatsuena gaindituta trasteak bildu eta atsedenalditxoa hartu genuen ertzean berean.

Ondotik, arestian erran bezala, terrazatxo batetik ertzetik urrundu ginen Ramougn mendiaren ipar-aurpegiaren azpian kokatu arte.

Ramougn eta Neouvielleren arteko zirkutik beheiti eginen genuen jaitsiera, harri-mukuru bakanei segituz Neouvielleren bide normala harrapatu arte.

Lehen zatiko harkaitz blokeak zeharkatuta, plaka zabalen gainetik jaitsiera fite egin ahal izan genuen.

Eta behin Neouvielleko bidera aterata, autopista Auberteko lakuraino.

Azken metroak...

13:37 : Lac d'Aubert (2156m)

Lakuan bainutxo freskagarria hartuz akitu zen ateraldia, mendi bakarti eta ikusgarri hau ezagutzeko ibilbide zirkular ederra!

BIDEOA: