2017/05/24

Neouvielle (3091m)

EGUNA: 2017/05/24

IRTEERA: Lac d'Aubert (2150m)

ZAILTASUNA:

  • Eski zailtasuna: S3
DENBORAK:
  • Igoera: 3 ordu
  • Jaitsiera: Ordu bat
NOLA AILEGATU:
Saint Lary Soulan herritik hegoalderantz errepidea hartu, Bielsako tunel alderantz. Haranean gora hainbat kilometro egin ostean, Fabian herrixkan Neouvielleko Erreserba Naturalera igotzen den errepidea hartuko dugu. Oredon lakura heltzean, eskuinetara biratuko gara Aubert lakuko aparkalekura igotzeko. Bide zati hau udan itxita egoten da bederatzi eta erdietatik arratsaldeko seirak arte.



KRONIKA:
Bezperan Campbieil mendian ibili ondotik, gure egonaldia luzatu eta Neouvielle ere igotzea erabaki genuen. Nire mendi kuttunetariko bat da Neouvielle, eta inguru osoa oro har. Momentuz, berau da Pirinioetan gehien igo dudan mendia, hirugarren aldiz igo baitut. Eskiatzeko leku aproposa, malda zabalak eta elurrak berandu artio irauten duena, sasoiaren akabailako klasiko bat da.

7:34 : Lac d'Aubert (2150m)
Laku ondoko aparkalekuan gau erosoa pasatu eta gero, ez zen ongi hasi eguna. Javiri botek min ematen zioten eta ia ezin zen ibili ere egin. Hortaz, autoan gelditu behar izan zuen. Nik, momentu batez zalantza egin eta gero, bezperan ezagutu genituen bi zangotzarrekin joatea erabaki nuen.


Urtegiko harresia zeharkatu eta segidan jantzi genituen eskiak. Dena den, ikusten zen gero kendu behar izanen genituela. Hiru urte lehenago ekainean askoz ere elur gehiago aurkitu genuen Neouviellen.


2267 metrotara dagoen lakutxoaren inguruan aakitzen zen elurra. Hortaz, eskiak berriz ere kendu behar izan genituen.


150 bat metroan garraiatu genituen eskiak bizkarrean. Nahiz eta Neouviellen hau egitea ez ohikoa izan garai honetan, ezer gutxi izan zen.


8:49 : Breche de Barris (2439m)
Barriseko lepotxoko harkaitzak zeharkatu eta Ramoungn eta Neouvielleren iparraldeko zirkuan sartzearekin batera eskiak oinetan jarriko genituen definitiboki.


Hemendik aitzin parean ikusten den Chausenqueko artekaraino diagonal luzea marraztuko genuen.


Aubert eta Aumarreko lakuak gibelean.


Argazkian eskuinetan ikusten den Chausenqueko artekaren azpian ezkerretara biratu eta aitzinako Neouvielleko glaziarra zegoen bailaratxoa igotzeari ekin genion.



Hasieran igoera etzana da baina azken metroetan dexente tentetzen da.



Harkaitz batzun gainetik, maldarik tenteena diagonal luze bat eginez gainditu genuen. Aitzineko asteburuan jende anitz ibilia zen inguruan eta arrasto ederra genuen eginda.


Gailurra baino 50 bat metro beheitiago utziko genituen eskiak.


Azken metroak ertz ikusgarri baina erraz batetik egiten dira.


10:53 : Neouvielle (3091m)
Eta hirugarrenez gailur eder honen puntan nengoen. Argazkian, bezperan igotako Campbieil ingurua,



Jaitsieran ordea, elurra ez genuen bezperan bezain ona aurkitu. Eguzkiak gogor jotzen zuen eta arras biguna aurkitu genuen.


Uda neguari lekuan hartuz doa...


12:32 : Lac d'Aubert (2150m)
Ailegatu da eskiko materiala gordetzeko garaia...


...eta udako paisaia, belardi eta harkaitzetan gozatzeko garaia!


Neouvielleko mendiguneak ez du inoiz hutsik egiten.


BIDEOA:

2017/05/23

Campbieil (3173m)

EGUNA: 2017/05/23

IRTEERA: Lac de Cap de Long (2161m)

ZAILTASUNA:
  • Eski zailtasuna: S3
DENBORAK:
  • Igoera: 4 ordu
  • Jaitsiera: 2 ordu
NOLA AILEGATU:
Saint Lary Soulan herritik hegoalderantz doan errepidea hartu, Bielsako tunel alderantz. Haranean gora hainbat kilometro egin ondotik, Fabian herrixkan Neouvielleko Erreserba Naturalera igotzen den errepidea hartuko dugu. Oregon lakura heltzean, zuzen segituko dugu Cap de Longeko urtegira ailegatu arte. Errepide hau ez da udaberria aitzinera joan arte irekitzen.

KRONIKA:
Leku kuttuna dut Neouvielleko mendigunea eta aurten ere eski denboraldiari bertan eman diogu amaiera, duela hiru eta lau urte bezala. Orduko haietan Estaragne eta Neouvielle mendietan eskiatu ondotik, aurtengo helburu nagusia Campbieil zen. Bere malda zuriek aspalditik erakarrita ninduten eta bi aste lehenago Turon de Neouvielletik lakuko ura arras beheiti zegoela ikusita, momentu ona zela pentsatu nuen.

7:39 : Lac de Cap de Long (2161m)
Aparkalekuan bertan pasatu genuen gaua eta egia erran termometroak ez ziren gehiegi jaitsi. Ernatu bezain laster, Cap de Longeko urak arras maila apalean zeudela ziurtatu genuen. Izan ere, ura altu egonez gero, lakua inguratzea arras deserosoa eta arriskutsua bilakatzen da elur eta harkaitzetan, uretik hurbil, egin beharreko zeharkaldiengatik.



Honela bada, gauzak prestatu eta lakua bere ezkerraldetik inguratzeari ekin genion.


Parean zonaldeko hiru handi: Trois Conseillers, Neouvielle eta Ramougn, ezkerretik eskuin.


Erran bezala, uraren maila hain beheiti egoteak zeharkaldi arriskutsua paseo bihurtzen du. Are gehiago, elur lausoetan arrastoa ongi markatua egonik...


Beraz, uste baino lehen akitu genuen zeharkaldia eta hegoaldera biratuta elur malden bila igotzen hasi ginen, oraindik eskiak bizkarrean genituela.


Laster jarriko genituen oinetan dena den. Lakuaren zeharkaldia aitu eta kasik segidan, elur jarraia aurkitu genuen. Amildegiaren beheitiko partetik irudian argazkiaren erdian ikusten den kanal tentetik aterako ginen. Elurra gogor zegoen ordu horietan eta eskiak bizkarrean igo behar izan genuen kanala.


Hortik aitzin, malda etzan eta zabaletan goiti segituko genuen.


Eguneko helburua begibistan genuen ia une oro. Asmoa gailurraren eskuinetan (ipar-mendebaldera) gelditzen den maldatik igo eta ezkerretan (ipar-ekialdera) gelditzen denetik jaistea zen, gero Estaragne mendia egin eta izen bereko bailaratik zirkularra egiteko. Igoeran elur ona zegoela ikusita dena den, planak aldatu eta igo eta jaitsi bide beretik eginen ginen.


Lakua gero eta beheitiago...


Eguraldi ona iragarrita zegoen arren, hodeiak jostari zebiltzan eta mendi kaskoak inguratzen zituzten une oro. Argazkian, Maou, Badet, Pic Long (laino artean) eta Maubic, inguruko bertze koloso batzuk.


Hegoaldean berriz Campbieil, ia goiz osoan hodei artean erdi ezkutatuta.


2900 metrotik goiti, mandiaren ipar mendebaldeko maldan sartu ginen eta gero eta malda tenteagotik ertzera atera ginen.


Hemen, eskiak bizkarrera eta azken metroak oinez egin genituen. Hegoaldera alimaleko amildegia du ertzak, ia bertikalki Piau Engaly eski estazio aldera erortzen da. Hodeiek ez ziguten alde hori ikusten utzi ordea.


11:45 : Campbieil (3173m)
Ertzetik metro erraz batzuk egin eta gailurra zapaldu genuen.


Pic Long eta Badet kaskotik, hodeiek ikusten utzi ziguten momentu batean.


Piau Engaly gure oinetan...


Ia Neouvielleko Erreserbako 3000ko guziak ikusten dira tontorretik: Maou, Badet, Pic Long, Maubic, Turon de Neouvielle, Trois Conseillers, Neouvielle, Ramougn...


Arestian erran bezala, planak aldatu eta beheiti ere bide beretik jaitsi ginen. Zatitxoren batean izan ezik, elur bikaina harrapatu genuen.


Ia 1000 metroko jaitsiera izan zen gailurretik bertatik abiatuta. Bikaina benetan! Ondoren, eskiak bizkarrera...


..eta lakua berriz inguratzera... Itzuleran luzeagoa egin zitzaigun....



14:48 : Lac de Cap de Long (2161m)
Aparkaleku ondoko tabernatxoan garagardo fresko banarekin ospatu genuen egun ederra. Banuen Campbieil egiteko gogoa, bai horixe!


Berez arratsaldean bertan itzultzekoak ginen etxera, Campbieil egitea baitzen asmoa. Dena den, denboraldia akitzeko egun bat eghiago gelditu eta Neouvielle egitea erabaki genuen. Arratsaldean lasai ederrean Oredongo lakuaren ertzean pasatu genuen eta bertakoaterpean afaldu ondotik, Auberteko lakura igo ginen lo egitera.


Jarraituko du...


BIDEOA:

2017/05/08

Crabounouse (3021m), Bugarret (3031m), Turon de Neouvielle (3035m)

EGUNA: 2017/05/06-08

IRTEERA: Vallee de la Glere (1676m)

ZAILTASUNA: AD / S3
Bi puntu dira ibilaldi guziko konplexuenak:
  • Packeko aterpetik Rabieteko lakurako bidea:  Zati hau elurtuta badago arriskutsua izan ahal da, espuestoa baita. Kontuz beraz elur gogorrarekin edo elur-jausi arriskuarekin.
  • Coume de l'Ourseko lepoa: Coume de l'Ours igota, Coume Estretera jaisteko pasa behar den lepoa da. Berez bi lepotxo daude. Eskuinekoa igotzeko etzanagoa da baina jaitsiera korridore tente (50º) batetik egiten da. Ezkerrekoaren jaitsiera errazagoa izan arren, igoera da tentea (40º inguru) eta kontuz ibili behar da eguzkiak berandu ematen baitio.
DENBORAK:
  • Vallee de la Glere - Refuge Packe : 3 ordu eta erdi
  • Refuge Packe - Crabounouse : 3 ordu
  • Refuge Packe - Turon de Neouvielle : 2 ordu eta erdi
  • Turon de Neouvielle - Vallee de la Glere : 2 ordu
NOLA AILEGATU:
Lourdes hiritik Gaveseko bailaran barneratuko gara Luz Saint Sauveur herri ezaguneraino. Hemendik Tourmalet mendateko errepidea hartuko dugu eta Bareges herria pasata, Tournaboupeko aprkalekura iritsi baino pixka bat lehenago, eskuinetara ateratzen den errepidetxo bat hartuko dugu Plateau de Lienz aldera. Lienzera ailegatzean, ostatu baten ondotik abiatzen den pista hartuko dugu. Pista honetatik Glereko bailaran barneratuko gara, 1676 metro inguran autoa utzi arte.

KRONIKA:
Eski denboraldia bere amaierara ari da hurbiltzen eta jadanik 3000koetara jo behar da elurra harrapatu nahi izanez gero. Urte sasoi honetan jende guzia leku bertsuetan mukurutzen da, ez baita hautatzeko aukera handirik. Aneto-Maladeta, Gavarnie, Vignemale eta Neouvielle inguruak dira izarrak, errepideak elurrik gabe gelditzen diren momentutik. Bakardadea zaila izaten da beraz, asteburu eguzkitsuetan batik bat. Bada guk joan denean bakardade preziatu hori lortu genuen, zonalde basati eta ederrean, 3000 metrotik goitiko hiru mendi igoz eta dudarik gabe Piriniozale batek ezagutu gabe utzi ezin duen eremua deskubrituz. Ongi etorri Packe aterpera, mila izarreko "hotel" magikora!

2017/05/06
16:12 : Vallee de la Glere (1676m)
Larunbat eguerdian egin genuen hitzordua Lore eta biok Beskoitzen eta hainbat alditan bezala Lourdesetik goiti Luzeko bailara anitzean barneratu ginen. Autoz pista zakarretik ahalik eta goitien igo, gauzak prestatu eta eskiak bizkarrean ekin genion asteburu pasa zoragarriari.


1950 metro inguruan jantzi ahal izan genituen eskiak oinetan eta 200 metro gehiago igota Glereko aterpea parez pare ikusi genuen.


17:45 : Refuge de la Glere (2153m)
Aterpean geldialdi bat egin genuen zaindariari Packeko aterpeari buruz galdetzeko. Berak irekia zegoela eta bertan bi pertsona zeudela erran zigun, baita bertaraino bi ordu daudela ere. Gomendagarria da aterpera lo egitera igotzeko asmoa izatekotan Gleren galdetzea zeren eta beteta badago hobe da ez joatea. Hori pasatu zitzaien biharamunean jadanik aterpea beteta zegoela igo ziren lau gazteri eta Rabieteko etxolara jaitsi behar izan ziren lo egitera.


Aterpea pasata zati batean eskiak kendu behar izan genituen baina segidan jarri genituen berriz ere. Bizkarrez bizkar segitzen du bideak eta gure eskuinetara dagoen bailarara jaitsi behar da ahalik eta altuera gutxien galduz. Horretarako, onena Packeko bidea seinalatzen duen seinalea gibelean utzi eta pixka bat aitzinagotik jaistea da.


Gu foka-larruak kendu gabe jaitsi ginen  Bolouko bailarara eta erran bezala ahalik eta altuera gutxien galtzeko diagonal luze bat egin genuen. Denboraz lasaiago ibiliz gero, larruak kendu eta jaitsiera honetaz disfrutatzen ahal da.


Behin bailaran sartuta ez dago galbiderik. Goitian ikusten den lepora igotzen joatea bertzerik ez da.


Glereko aterpe ingurua jadanik elurrik gabe.


Arratsaldeko eguzkitan lasaitasuna zen nagusi Bolouko bailaran. Momentu polita izan zen igoera, inor ere ikusi gabe inguruan...


19:27 : Lac du Pourtet (2411m)
Malda tenteago bat gaindituta laku honetatik aterpea eta beraz, lehen eguneko helmuga ondo-ondoan ikusi genituen.


Azken malda bat igotzea bertzerik ez zen gelditzen...


19:47 : Refuge Packe (2509m)
Zer erran aterpe honi buruz. Hitz eta argazki guziak ez dira aski leku honen magia deskribatzeko. Sarreran aipatu dudan bezala ezin da bertako bisita huts egin. Dudarik gabe Pirinioetako txoko ederrenetariko bat!


Aterpeak 8 lagunentzat oheak ditu, mahai eta aulkiak, sua, egurra eta egurra mozteko tresnak. Honelako leku batean behar den guzia beraz. Ura uda partean badauka, baina neguan hurbil dagoen Pourteteko lakuaren beheko partetik hartu behar da. Izoztuta ez badago...

Aterpean Gilles eta Olivier ezagutu genituen. Bi pauetarrek ere gure plan bera zuten ondoko bi egunetarako eta laster egin genuen harreman ona beraiekin. Bi laguneko taldea lau lagunekoa izatera pasatu zen. Oheak banatu (lekua soberan genuen biharamunean ez bezala) eta ilunabarraren ikuskizunak zozotuta egon ginen aterpearen atarian. Arratsalde parteko hoeiak desagertu eta Pic Long, Taillon eta Vignemale inguruak gorriz margotu zituen eguzkiak. Ikaragarria!


Pierrefiteko lepoa "sutan"... Aterpera ailegatzeko bertze bidea hortik pasatzen da, nahiz eta luzeagoa izan.


Atarian tarte batez gozatzen egonda afaltzeko tenorea ailegatu zen. Egonaldi goxoa egin genuen laurok...


Lo egitera sartu aitzinetik azken begirada Pic Long malkartsuaren eskuinean, erdi laino tartean, ikusten den Crabounouse biharamuneko helburuari.


2017/05/07
9:10 : Refuge Packe (2509m)
Gau erosoa pasatu genuen aterpean eta presarik gabe ernatu ginen laurok finkatutako orduan, zazpi eta erdietan hain zuzen ere. Aterpearen kanpoko aldean ordea, ez zen bezperako ikuskizunik eta hodei ilunek estaltzen zituzten mendi kasko guziak. Hori gutxi balitz, haize hotzak bolada gogorrekin jotzen zuen.


Hainbat zalantza izanda, gailurra egiteko esperantza handirik gabe abiatu ginen aterpetik hegoaldera jaisten den malda tentean. Dudarik gabe, hau da ateraldi honen punturik zailena. Guk elur gutxirekin aurkitu genuen eta elur gogorreko malda espuestoa gainditu ondotik, udako bidexkatik pasatu genuen zatirik arriskutsuena. Dena elurtuta dagoenean bertze gauza bat izanen da...


Jaitsi ahala gure eskuinean Rabieteko laku izoztua utzi genuen. Bertan bertze etxola bat dago.


9:59 : Lac de Couyela det Mey (2272m)
Gu ordea Rabiet eta Couyela det Mey lakuen artean dagoen lepotxo batera jaitsi ginen ahalik eta altuera gutxien galduz. Hemen jadanik eskiak jantzi ahal izan genituen eta gorakoari ekin genion.



Couyela det Mey lakura ailegatu ginen segidan eta hemen ezkerretara biratuko ginen hegoaldeko norabidea hartuz.


Hortik aitzin elur malden artetik intuizioari jarraituz bidea aise segitzen da.


Lehen maldak gaindituta, IGN mapan 2915 metrotara dagoen Crabounouseren sasigailurra bistaratu genuen. Ez da bertara igo behar, ezkerretik inguratu baizik.


Crabounouseko ertza inguratzen ari ginela, bat-batean ordura arte ikusi genituen ostarte ahulak indartu eta eguzkiak lainoei nagusitzen hasi zitzaien. Haizea ere ahuldu eta goxotasuna nagusitu zen. Sinestezina hain denbora gutxian zer aldaketa izan zuen eguraldiak.


Hodeiak desagertzearekin batera, Crabounouse eta Bugarret mendiek osatzen duten goi-zirkutxoan sartu ginen. Bat-batean Long mendiaren ipar aurpegi ikusgarriak aho zabalikutzi gintuen. Lainoekin batera gure pentsamendu ezkor guziak desagertu ziren.


12:26 : Pic de Crabounouse (3021m)
Hala, zirkuan iparraldeko malda etzanak igota lehen gailurra harrapatu genuen.


Gedreko herri eta belagi berdeak gure oinetan...


Monte Perdido, Cilindro eta enparauak hodei tartean altxapeka...


Pozik eguneko lehen tontorrean...


Lehen kaskoa utzi eta zirkutxoaren bertze aldean dagoen Bugarret mendira jo genuen ahalik eta altuera gutxien galduz.


Azken malda tenteago bat eta...


13:06 : Pic de Bugarret / Estibere Bonne (3031m)
...eguneko bigarren tontorrean ginen! Gailurretik Pic Long mendiaren mendebaldeko aristara joan zitzaizkidan begiak. Badut bide hori egteko gogoa, baina udan...


Bigarren gailur honetan ez ginen denbora anitzik egon. Larruak kendu eta beherakoari ekin genion segidan.


Parez pare ia 800 metroko jaitsiera bikaina genuen.


Bugarret mendiari begirada jaitsieran.


Goizeko hodeiek elurra gehiegi ez guritzea eragin zuten eta berandu izan arren ametsetako elurrean eskiatu genuen. Irudian gure arrastoak ikusten dira.


Behin jaitsiera akituta, aterpera itzultzeko igo beharko genuen malda ikusi genuen. Aterpea elurrik gabe ikusten den lepo horretan dago kokatua.


14:06 : Lac de Couyela det Mey (2272m)
Hortaz eskiak kendu eta eguzkitan, eguneko azken ibilbide zatiari ekin genion. Gogorra egin zen aterpera itzulera...


14:49 : Refuge Packe (2509m)
Honela akitu zen bigarren eguneko ateraldia. Aterpean zerbait bazkaldu eta atseden hartzen egon ginen gustura eguzkitan. Horretan ginela, bertze lau pertsona etorri ziren, bezperako erosotasunak akitu ziren beraz. Dena den, garagardo batzuk ekarri zituzten eta gurekin konpartitu...


Arratsalde pasa gogoangarria aterpeko atarian...



Ondotik, zazpiak aldean, afaria Taillon eta Breche de Rollandeko ikuspegiarekin eta Gilles eta Olivierrek ekarritako ardo goxoarekin. Afalondoan gure bizilagun berrien pastelak ere probatu genituen, haietako baten urtebetetzea baitzen. Ezin gehiago eskatu...


Rabieteko lakua aterpetik...


Bertze eguzki sartze magiko bat eta ohera, ondoko goizean goiz ernatuko baikinen Turon de Neouvielle egin eta arratsaldean lanera ailegatzeko.




2017/05/08
7:02 : Refuge Packe (2509m)
Hirugarren eguna, bezperakoa ez bezala, eguzkitsu zetorren. Seiak baino lehen altxatu eta eguzkiak Midi de Bigorreren silueta gorriz marraztuz eman zizkigun egun onak.


Breche de Rolland, Taillon eta Gabietous mendiak eguneko lehen argitan...


Baita Long eta Crabounouse mendiak ere...



Gauza guziak bildu eta pena pixka batekin utzi genuen aterpea.


Aterpearen ekialdera dagoen Coume de l'Ours igotzea zen egin beharreko lehen lana. Goitian ikusten den lepotxora igoko ginen. Eskuinekora igo ginen malda gutxiago duelako eta ertz zati bat pasata ezkerrekotik jaitsiko ginen.


Eskuineko lepotxotik ezkerrekora jaisten eskiak bizkarrean eta pioleta eskuan, elurra gogor baitzegoen.


8:30 : Col de la Coume de l'Ours (2760m)
Behin lepoan, bertze aldera erraz jaisten da. Eskiak jarrita ere jaisten ahal da malda hau, baina ez dago jaitsiera askorik, helburua ahalik eta metro gutxien galduta irudian ezkerretara ikusten den Coume Estreteko lepora ailegatzea baita. Ezkerrerako berriz, gure eguneko helburu zen Turon de Neouvielle ikusten da.


8:54 : Col de Coume Estrete (2767m)
Bi lepoen arteko zeharkaldia burutu eta Coume Estreteko lepora ailegatu ginen. Gilles eta nik eskiak bizkarrean segitu genuen tarte honetan eta Lore eta Olivier berriz gehiago jaitsi eta kutxilekin igo ziren.


Lepoaren bertze aldean Pic Long eta bezperan igotako Crabounouse eta Bugarret mendiak.


Lepotik goiti ezaguna nuen bidea, zazpi urte lehenago Glereko aterpean lo eginda hemendik pasa baikinen Turon de Neouvielle mendia igotzeko. Hura izan zen eskiekin mendi bat igotzen nuen lehen aldia, mendi berezia niretzat beraz. Lehen malda espuestoa da eta oinez segitu genuen eguzkitara atera arte.


Bizkarretik gailurra hurbil ikusten zen. Eskiak eta kutxilak jantzi eta azken metroak egin genituen.


2911 metrotara dagoen sasigailurrera ailegatzen...


9:53 : Turon de Neouvielle (3035m)
Bertze malda bat igo eta berriz ere Turon de Neouviellen nintzen. oroitzapen onak etorri zitzaizkidan burura. Goiz zen eta lasai egin ginen kaskoak inguruan gozatzen.


Harrigarria iruditu zitzaidan mendi honen duen ikuspegia. Hegoaldean Pic Long eta Campbieil, gibelago berriz Monte Perdido eta Cilindro.


Parean genuen bezepran egindako ibilbidea oso-osorik ere...


Urrunean, Anetoko mendizerra, Posetsekoa, Pica d'Estatsekoa ere ikus zitekeen...


Eta hurbil Neouvielle eta Trois Consellers.


Cap de Longeko urtegia apal samar zegoen...


Asteburuko hirugarren 3000koan...


11:22 : Lac de la Mourelle (2297m)
Gailurreko egonaldi luzearen ondotik ziztu bizian egin genuen jaitsiera.


Uste baino lehenago plantatu ginen Glereko aterpean handik autora segitzeko.


12:47 : Vallee de la Glere (1676m)
Hiru egun bikain izan ziren asko gustatzen zaidan mendizerran, hasieran pentsatutako guzia eginez, ezin gehiago eskatu.


BIDEOA: