Punta Scaldasole (2100m)

EGUNA: 2024/08/30

ABIAPUNTUA: Campu di Neve di Val d'Esi (1615m)

ZAILTASUNA: Erraza

DENBORAK:

• Igoera (ertzetik) : 2 ordu
• Jaitsiera (Pozzitik) : 2 ordu

KRONIKA:

Azken mendi eguna Korsikan. Ilunabarrean itzulerako itsasontzia hartu baino lehen Bastelica aldean geundela baliatuz, Val d'Esi eski estaziora hurbildu eta bertatik ibilbide hau egin genuen. Irlan hegoalderago kokatua dagoen Monte Rotondoko mendigune honetan paisaia hezeagoa eta leunagoa harrapatu genuen iparraldean baino. Pozziko putzuak kokatuta dauden zelaiak bisita bat merezi du.

11:14 : Campu di Neve di Val d'Esi (1615m)

Berandu abiatu ginen eski estaziotik. Berez egun horretan ez genuen mendian sobera ibiltzeko intentziorik eta bezperan Bastelican argazkiren batean ikusita Pozziko lautada bisitatzea zen asmoa.

Eski estazio xume honetan ez dago ez teleaulki, ez telekabinarik. Klima aldaketa garai honetan zenbat elur eginen duen ez dakit, baina bere xarma bazuen egia erran.

Estaziotik ezkerretara igaten den teleskiaren azpiko pistatik egin genuen lehen zatia. Inguruan belardi zabal eta berdeak genituen, iparraldeko mendiguneetan baino aise hezeagoak, baita pago eta haritzak ere.

Teleskia 1943 metrora dagoen bizkar honetara igaten da. Hori da estazioaren punturik altuena. Bertatik parean genuen bidexka segituko genuen.

Bidexkak bertze malda bat gainditu eta bigarren bizkar honetan utzi gintuen.

Seinaleari kasu eginez, guk ezkerretara hartu genuen Scaldasoleko lepo aldera.

Hortik Scaldasoleko ertz luzearen gainera atera eta aldez alde zeharkatuko genuen izen bereko mendiraino.

Gure ezkerretara Bastelica herria ikusten genuen, baita Aiacciu hiriko golkoa ere urrunean.

Ertza kasik laua da eta lasterka egiteko aukera eman zigun.

12:03 : Bocca di Scaldasole (1949m)

Lepo honetatik eskuin hartuta berez gure eguneko plana zen Pozziko zelai politera jaisteko aukera genuen. Azkenean, ordea, ibilbidea luzatzeko Scaldasole izeneko kaskoraino segitzea erabaki genuen eta handik Bocca della Calle izeneko lepoan barrena zirkularra egitea.

Hortik aitzin bidexka ezta hain zabala, baina egoera onean zegoen. Parean genuen Scaldasoleko kaskoa.

Bertara ailegatzeko azken metroetan eskuak erabili beharreko pausu errazen bat (I) pasatu behar izan genuen.

12:29 : Punta Scaldasole (2100m)

Ordu bat eta laurden inguru eman genuen autotik gailurrera ailegatzeko.

Tontorrean sobera gelditu gabe, iparraldeko kaskora pasatuko ginen eta handik Calle izeneko lepora jaitsi.

Kaskotik harkaitz arteko metro batzuk galdu behar dira bi punten arteko lepotxora.

Eta iparraldeko puntara igateko ertz zati bat gaindit behar da.

Belar eta harkaitz tarteak ditu ertzak; eta jende guti ibiltzen dela nabari den arren, zailtasun handirik ez du.

Behin iparraldeko puntara ailegatuta (2094m), harkaitzak gibelean utzi eta belarrezko bizkar erosotik jaitsiko ginen Calleko leporaino.

12:54 : Bocca della Calle (1946m)

Lepotik eskuinetara biratu eta markatutako bide zabaletik jaitsiko ginen Pozziko zelairaino.

Lasterka egiteko tarte aproposa hau ere...

Zezenak larre politean bazkatzen...

Bideak harkaitzezko harresi bat jaisten du eta belardi zabaletan barneratzen da.

Bertze malda bat jaitsi eta Pozziko lautada zabalera ailegatu ginen.

13:15 : Pozzi (1781m)

Ur-putzu eta meandroz osatuta hezegunea da Pozzi, leku berezia arras. Sarreran erran bezala bisitatzea merezi duten leku horietakoa.

Inguru honetan jende gehiago ikusi genuen, berez hona etortzen diren bisitari gehienen helmuga hau izaten baita.

Lautada osorik zeharkatu genuen Pozziko artzain-etxolaraino...

Bertan ura hartu eta horiz markatutako bidexkatik Esi aldera itzuliko ginen.

Hasieran bideak etxoletatik metro batzuk galtzen ditu, eta gaztain eta pagozko baso politean barneratzen da.

Iparraldeko pinudiekin zerikusi guti duten parajeak dira.

Euskal Herrikoen iduri gehiago dutenak...

Basoan goiti-beheiti batzuk egin eta gero, bideak hegoalderantz egiten du.

Barnetik egoera onean zegoen etxola honen ataritik pasatu eta...

...eski-estazioraino jaitsiera etzana eginen genuen.

14:49 : Campu di Neve di Val d'Esi (1615m)

Hala akitu genuen Korsikako egonaldia, baita udako oporraldia bera ere. Hondartzaz eta turismoaz gain, Korsikako mendietan ere zer egina badela argi gelditu zen.

 

Paglia Orba (2525m)

EGUNA: 2024/08/27

ABIAPUNTUA: Fer a Cheval (1332m)

ZAILTASUNA: Nahiko erraza (PD-)

IRAUPENA:

• Igoera : Lau ordu
• Jaitsiera: Bi ordu eta erdi

KRONIKA:

Bigarren mendi eguna Korsikan. Bezperan Punta Minuta mendira egindako igoera ederretik begiak behin eta berriz mendi dotore batera eskapatzen zitzaizkigun. Genbiltzen lekutik hegoaldera mendi bat bertze guzien gainetik altxatzen zen: Paglia Orba zen. Korsikako Cervino ere deitzen dioten gailur hau irlako ezagunenetakoa da, agian ezagunena Monte Cintu altuenaren gibeletik. Bertara igateko gogoa sartu zitzaigun eta Verghju lepora igaten den errepidetik goiti iganen ginela erabaki genuen; biderik arruntenetik, alegia. Bide honek gailurraz gain, Goloko bailara zoragarria ezagutzeko aukera emanen zigun.

6:37 : Fer a Cheval (1332m)

Gaua errepidearen bihurgune hetsian kokatua dagoen aparkalekuan pasatu eta lehen orduan abiatu ginen bezperan bezala. Eguerdirako ekaitzak iragarriak zeuden eta ez genuen haiek mendian harrapatzea nahi. Aparkalekutik beretik Ciuttulu di i Mori aterpera zuzentzen den bidea hartuko genuen.

Errepidetik abiatzen den bidexka goitiago Verghju lepotik datorren GR20aren bidearekin elkartzen da eta fite Raduleko etxoletara ailegatzen da.

Raduleko artzain etxolak GR20a egiten duten ehunka mendizaleei zerbitzua emateko ostatu bilakatuak dira. Gure eskuinetara utziko genituen...

...eta azienda artetik Goloko bailaran barneratuko ginen.

Golo erreka zubitik gurutzatu eta bailara eder hau igateari ekin genion.

Sarreran aipatu dudan bezala, Paglia Orba mendia bezain polita da bertara ailegatzeko zeharkatzen den bailara hau. Larizio motako pinu bereziz zipriztindua dago azpiko partean.

...eta harresi politez inguratua...

Gure ezkerretara Capu di a Merla mendia utziko genuen.

Bailaran goiti egin ahala pinuak gibelean uzten hasiko ginen...

...eta bailarak iparralderako norantza hartzen duelarik larre zabalagoetara atera ginen. Inguru honetatik Paglia Orbaren hegoaldeko aurpegia ikusten hasi ginen, baita bere ondoan dagoen Capu Tafunatu ikusgarria ere.

Errekaren bazterretik altuera guti irabazten segituko genuen, bailararen sakonetik.

Bailara akabailan GRak erreka bazterra utzi eta ezkerretara egiten du. Guk, ordea, errekaren bazterreko bidetik segitu genuen Tulako etxola erorien ondotik pasatuz.

Bide hau zuzenean igaten da Ciuttulu di i Mori aterpera eta leku berera agertzen den GRa baino motzagoa da.

8:19 : Refuge Ciuttulu di i Mori (1999m)

Autotik abiatu eta ordu eta erdi pasatxoan aterpera ailegatu ginen.

GRko ibiltari gehienak lekutuak ziren aterpetik ordu horretarako; eta beraz, lasaitasuna zen nagusi.

Sobera gelditu gabe, aterpearen gibeletik beretik goiti segitzen duen bidea hartuko genuen. Bide hau Paglia Orba eta Capu Tafunatu mendien arteko lepora igaten da.

Paglia Orbaren famarik ez du, baina Capu Tafunatuk harritu egin gintuen egun horretan; are gehiago, beranduago mendia aldez alde zeharkatzen duen zulo ikusgarria ikustean.

Eguneko helburua bertze hau zen ordea.

Aterpea gibelean uzten...

8:36 : Col des Maures (2155m)

Aterpetik lepora 15-20 minutuko bidea bertzerik ez dago. Bertan eskuinetara hartu eta Paglia Orba aldera eskaladatxo erraza (II) egiten hasiko ginen.

Nahiko fite arrakala honetara atera ginen...

...eta eskuinetara mendia igaten segitu genuen. Parean ikusten den dorre tentearen eskuinetara lepora aterako ginen zati hau guzia gaindituta.

Mugarriei segituz, eskaldatxo errazak oinezko zatiekin tartekatzen dira. Oro har, mendiaren mendebaldeko ertzetik igaten da bidea.

Altuera hartu ahala, Capu Tafunaturen zuloa ikusten hasi ginen gibelera begiratzean.

Urrunetik begiratuta, begi baten itxura hartzen genion. Irla honetara itzultzen bagara mendi horretara bisita egin beharko dugu.

Poliki-poliki konglomeratu gorrixkaz osatutako dorre kuriosoen artetik egin genuen goiti.

Hain zuzen ere, dorre horien arteko tximinia zabal honetan harrapatu genuen eguneko zailtasunik handiena. II. gradu inguruko eskaladatxo bat da eta nahi izanez gero parabolt batzuk ditu soka pasatu ahal izateko.

Tximinia gaindituta, eskaladatxo errazak egiten segituko genuen mendebaldeko ertz zabaletik.

Honela, sasigailurrera ailegatu ginen. Hasiera batean kaskoan ginela uste nuen, baina ordurako gu inguratzen zen lainoaren artetik parean altuago zen bertze puntu bat agertu zen. Sasigailurretik eskuinetara metro batzuk galdu eta bertara zuzenduko ginen.

Eskaladatxo errazen bat egin eta azken zatia oinez eginen genuen.

9:28 : Paglia Orba (2525m)

Harritzekoa bazen ere, aterpetik kaskorainoko bidean bikote bat bakarrik ikusi genuen eta tontorrean berean ere bakar-bakarrik izan ginen.

Gailurreko argazkia...

Lainopean ailegatu baginen ere, han ginen bitartean zerua garbitzen hasi zen eta ikuspegia irekitzen...

Mendebaldean Portoko golkoa ikusten zen, arratsalde horretan joanen ginen hara.

Iparraldean Monte Cintu erraldoia...

...eta bezperan igandako Punta Minuta.

Kaskoan egonaldi luze samarra egin genuen, denbora alde baikenuen. Ondotik, igandako bide beretik abiatu ginen beheiti.

Arazo handirik gabe jaitsi ginen zatirik konplexuenetatik...

Capu Tafunaturi argazki gehiago ateratzeaz gain, bere ekialdeko paretatik igaten den eskalada bide bat bilatzen ere aritu nintzen tarte batean.

11:14 : Refuge Ciuttulu di i Mori (1999m)

Berriz aterpera bueltan, kafe bat hartzeko geldialdia egin genuen behiti segitu aitzinetik.

Aterpetik beheiti igoerako bidearen ordez GRa segitzea erabaki genuen. Bide hau bailarara zuzenean jaitsi ordez, eskuineragoko bizkar batetik pasatzen da.

Bizkar honetatik Paglia Orba eta Capu Tafunatura ikuspegi ederra genuen.

Bizkarra utzi eta Goloko bailarara jaisten da segidan bidea eta goizean igandako bide berera ateratzen da.

Lasterka jaitsi ginen auto aldera zerua kolore mehatxatia hartzen ari zen bitartean.

Inguru polit hau agurtu...

...eta Raduleko etxoletan barrena, berriz ere goizean ibilitako parajeak zeharkatu genituen.

Radule...

12:29 : Fer a Cheval (1332m)

Euri tanta batzuen artean ailegatu ginen aparkalekura, ekaitz gogorragoak lehertu baino lehen. Korsikako mendi ederretako bertze txoko polit bat ezagutu izanaren pozarekin...