Grand Tour de Contade

EGUNA: 2024/04/12

ABIAPUNTUA: La Mongie (1740m)

ZAILTASUNA: S3

DENBORAK:

• La Mongie - Col des Quatre Termes : Bi ordu eta erdi
• Col des Quatre Termes - Lac de Campana de Cloutou : 45 minutu
• Lac de Campana de Cloutou - Hourquette Bracque : 45 minutu
• Hourquette Braque - Lac de Port Bielh : Ordu erdi
• Lac de Port Bielh - Hourquette Nere : Ordu erdi
• Hourquette Nere - Vallon d'Aygues Cluses : Ordu laurden
• Vallon d'Aygues Cluses - Pas de Crabe : Ordu erdi
• Pas de Crabe - La Mongie : Ordubete

NOLA AILEGATU:

A64 Pirinioetako autopistan zehar joanen gara Tarbes hiriraino. Hemen utziko dugu autopista eta Bagneres de Bigorre herrira eramaten gaituzten seinaleak segituko ditugu. Herri hau gibelean utzi, Campan herritik pasa eta Sainte-Marie-de-Campan herrian eskuinetara biratuko gara Tourmalet mendate ezaguneko errepidean goiti. Mendatera ailegatu baino 4 kilometro lehenago aurkituko dugu La Mongieko eski estazio ezaguna.

ARRASTOA:

Powered by Wikiloc

KRONIKA:

Norvegiako negu gordina utzi eta Pirinioetako udaberri epelean barneratu ginen bat-batean. Apirilean ezohikoa den egun beroan Tourmalet eta Saint Laryko eski estazioen artean dagoen paraje ederrean ibilbide ederra burutu genuen. Frantziarrek Grand Tour de Contade deitzen diotenak aukera aunitz ditu nahi bezala moldatzeko, baita ibilbidea egun batean baino gehiagotan egiteko ere Campana de Cloutou eta Bastaneteko aterpeei esker. Behin estazioa hetsita La Mongiek altuera nahikoa du udaberrian eskiak fite paratu ahal izateko eta lepoz lepo elurra luze mantentzen duen ingurua da honakoa. %100 gomendagarria, bai udaberrian, bai neguan!

8:11 : La Mongie (1740m)

Gaua estazioko aparkaleku nagusian pasatu genuen eta goizean gauzak prestatu, irekita zegoen taberna bakarrean kafea hartu eta goiti abiatu ginen Pourteilh teleaulkiaren posteei segituz.

Gibelera begiratuz gero gezurra ematen zuen eskiatzera etorriak ginela...

...baina 10 minuturen buruan eskiak zangoetan paratu ahal izan genituen eta ez genituen bukaera arte kenduko.

Pistak utzi eta 35 gradu arte tententzen den malda bat gainditu genuen.

Malda gibelean utzita Teste Guilhem  mendiaren gandorrek hesten duten zirkuan barneratu ginen. Metro etzanagoa batzuk zirkuaren sakonera eramanen gintuzten eta segidan altuera hartzen hasiko ginen eskuinetara ikusten den malda eguzkitsutik.

Eguneko bigarren malda tentean ginen, berriz ere 35 gradu inguruan. Hala ere, eguzkiak ematen zuen ordurako eta elurra guritzen hasia zen, beraz zailtasun aunitzik gabe gainditu genuen malda.

Berriz ere atsedenleku batera atera ginen eta puntu honetatik lehen aldiz iksui ahal izan genuen Quatre Termes mendia, baita bere ezkerretara gure helburu zen izenik gabeko lepoa ere.

Zailtasun handirik gabe ailegatuko ginen lepora. Azken metroak tenteagoak dira berriz ere, baina zati horretan elur freskoak azpiko gogorra tapatzen zuen eta errazago igatea ahalbidetu zigun.

10:15 : Col des Quatre Termes (2650m)

Berez mapetan izenik ez duen lepo honi bere ondoko mendiarten izena paratu diot nik. Quatre Termes gailurra lepotik 70 bat metrora dago, baina bide luzea genuen oraindik eta ez igatea erabaki genuen.

Lepoaren bertze aldean Campana de Cloutou izeneko lakuraino egin beharreko bidea argi ikusten genuen. Lepoaren azpiko malda eskiatu eta segidan altuera sobera galdu gabe eskuinetara zeharkaldi luzea eginen genuen Campana de Cloutou eta Cloutou mendien arteko lepora, gero handik izen bereko lakura bertze zati bat jaisteko.

Goiz bazen ere, lepoaren azpiko maldan elur trasnformatu goxoa harrapatu genuen.

Ezkerrean elurtua ikusten den lepotik gentozen. Eskuineko mendia Teste Guilhem da.

Zeharkaldi azkarra egin baldintza onean zegoen elurretatik eta Campana eta Campana de Cloutou mendien arteko lepotik argazkiko maldara sartu ginen lakuraino eskiatzeko.

10:47 : Lac du Campana (2225m)

Lau bazterrean eguneko bigarren trantsizioa. Foka-larruak paratu eta aterperako metro apurrak iganen genituen.

10:58 : Refuge de Campana de Cloutou (2225m)

Mtero batzuk igan, bertze batzuk jaitsi eta aterpe berrituan plantatu ginen. Bertan freskagarri bat hartu bitartean aterpeko zaindariekin solasaldi interesgarria izan genuen. Ea neguan itzultzen garen paraje eder honetara!

Geldialdiaren ondotik, aterpea utzi eta hego-mendebalderantz egin genuen, kasu honetan Cloutou eta Tuhou de Cloutou mendien artean dagoen lepoaren bila.

Malda errazetatik ailegatuko ginen eguneko bigarren lepora, aterpetik 250 bat metro igan ondotik.

11:49 : Hourquette Bracque (2485m)

Lepotik beheiti 10 bat metrotan eskiak kendu beharko genituen, baina segidan jaitsiera polita izan genuen zain argazkian ikusten den Port Bielh lakuraino.

Harkaitz zatitxoaren ondotik eski jaitsiera ona egin genuen, bere puntuan zegoen elurretan.

12:10 : Lac de Port Bielh / Bastan (2285m)

Jaitsieraren ondotik, lakua patinatuz zeharkatu eta bere mendebaldeko ertzera ailegatu ginen. Gure gibelean ezkerretara heldu ginen lepoa eta eskuinetara Bastan mendia genituen.

Berriz ere fokak paratu eta hirugarren igoerari ekin genion. Argazkian ikusten den Hourquette Nere lepoa genuen helburu oraingoan.

Azken zatian pixka bat tentetzen zen malda, baina aparteko zailtasunik gabe.

13:00 : Hourquette Nere (2265m)

Kasik bortz ordu genramatzan eskiatzen hirugarren lepora ailegatu ginenerako eta beroa ere nabaria zen ordurako. Zerbait jan eta edateko tarte zabalagoa hartu genuen beraz. Azken lepo bat bertzerik ez zitzaigun gelditzen La Mongie estazioko pistetara itzultzeko.

Geldialdiaren ondotik 150 bat metroko jaitsiera motza egin genuen 2300 bat metroraino. Berez jaitsiera gehiago luzatzen ahal da Agalops lakura edo Aygues Cluses etxolara, baina guk nahikoa genuen. Gainera, gutiago jaitsita, azken igoera motzagoa izanen zen.

Azken aldiz fokak paratu eta Pas de Crabeko pasabidearen bila abiatu ginen. Pasabide honetatik Contade zirkura psatuko ginen eta bertan eski pistak hartuko genituen. Crabe argazkian elurrezko pasilo itxurakoa duena da. Hego aurpegia da, baina elurra kasik leporaino bereraino ailegatzen zen.

Gibelean bortz izarreko parajea ari ginen uzten. Inguru honetan Aygues Cluseseko aterpe berria eraiki dute eta egia erran mendi eskia egiteko kokapen ezin hobea du.

13:50 : Pas de Crabe (2477m)

Elurretik metro guti batzuk oinez egin eta pasabidera atera ginen. Bertatik azken jaitsiera begien bistan genuen.

Malda politetatik Pourteilh lakura jaitsi eta pixka bat beheitiago eski pistetara aterako ginen, 2100 metro inguruan. Gure sorpresarako pistak erabat hondatuta zeuden, makinarekin nahita hautsita, baina haien bazterretik eskiatzeko nahi adina elur zegoen.

14:51 : La Mongie (1740m)

Teleaulkien azpiko parteraino eskiatu ahal izan genuen, 1790 metro ingururaino. Hortik estazioaren azpiko partea oinez zeharkatu eta herrira itzuli ginen, egindako itzuliarekin kontent.

 

Langdaltinden (928m)

EGUNA: 2024/04/05

ABIAPUNTUA: Elvevoll (44m)

ZAILTASUNA: S3

DENBORAK:

• Igoera: 2 ordu eta erdi
• Jaitsiera: Ordubete

ARRASTOA:

Powered by Wikiloc

KRONIKA:

Azken eguna genuen Norvegian eta Lyngen penaz utzita Tromso aldera joanen ginen, biharamunean handik Bartzelonarako hegazkina hartzeko. Ferrian Svensbytik Breivideidetera pasatu eta mendi-eskiko liburuan Mailand Tromso deitzen den eremuan zerbait egitea genuen burutan. Hasmentako helburua zen mendia alde batera utzi behar izan genuen aparkatzeko zailtasunagatik, eta hara eta hona genbiltzala mendi baten hegoaldeko malda ederrak atentzioa eman zigun. Liburuan begiratu eta Langdaltinden zela ikusi genuen.

11:46 : Elvevoll (44m)

Autoa bide bazterrean utzi eta mendia parez pare genuela bertara zuzendu ginen. Gainean mendiak osatzen duen zirku gisako batetik erreka bat jaisten da eta haren eskuineko aldetik eginen genuen igoera.

Azpiko zatian urki baso trinko samarra du mendiak, gero jaitsieran deseroso eginen zitzaiguna.

Baina basoa akituta, eskirako perfektuak diren maldak izanen genituen kaskoraino.

Goitirakoan gure aitzinetik igan zen talde batek arrastoa irekia zigun. Elur hautsa 20 bat zentimetro lodi zen eta ez zen bere egoera bikaina batere okertuko egun osoan eguzkitan egonda ere. 

Altuera hartzen...

600 metro inguruan zirkuaren azpiko aldera ailegatuko ginen.

Zati honetan malda pixka bat etzaten da.

Bertan eskuinetara hartu eta 30 gradu pasatxo izanen dituen malda pikoagoa gainditu beharko genuen. Genituen baldintzekin arazorik gabe pasatu genuen...

Maldatik bizkarrera atera eta bertatik berriz hegoaldeko norabidean gailurreraino ailegatuko ginen.

Gure ezkerretara Finnheimfjellet mendia utziko genuen, 200 bat metrro altuagoa dena.

Gibelean Breikikeideteko bailara zabala...

13:38 : Langdaltinden (928m)

Bi ordu eskaseko igoeraren ondotik gailurrean ginen. Transizioa burutu eta beheiti abiatzeko prest!

Ekialdean Lyngeneko Alpeak azken aldiz ikusiko genituen...

Langdaltinden mendiaren jaitsiera aste osoko onenetarikoa izan zen, onena ez bazen. Arestian erran bezala, elurrak hauts egoeran iraun zuen goiz eta egun osoan zehar nahiz eta eguzkitan egon. Horri maldaren inklinazio perfektua gehitzen badiogu atera kontuak!

15:35 : Elvevoll (44m)

Aldez aldeko irribarrearekin akitu genuen Norvegiako egonaldiko azken eski-saioa, ametsetako astea borobilduz.

Koppangen - Lenangsskardet (1306m) - Lenangsveien

EGUNA: 2024/04/04

ABIAPUNTUA: Koppangen (0m)

ZAILTASUNA: S3 (S4 Lenangsskardetetik jaisten den korridorea eskiatuz gero)

DENBORAK:

• Igoera: 4 ordu
• Jaitsiera: 2 ordu

ARRASTOA:

Powered by Wikiloc

 

KRONIKA:

Azken eguna genuen Lyngeneko penintsulan eta gutako batek atseden hartuko zuela ikusirik, ibilbide original bat prestatzeko aukera sortu zitzaigun: Lyngeneko Alpeak zeharkatuko genituen ekialdeko itsasotik mendebaldekoraino. Gure egonaldiari urrezko amaiera ematea izanen zen, itsaso, glaziar eta menditzarren arteko bidaia zirraragarria. Hori bai, hau egiteko beharrezkoa da bi auto izatea, edo norbaitek abiapuntuan utzi eta akitzean hartzea.

10:12 : Koppangen (0m)

Ibilbidea Lyngeneko penintsularen ekialdeko kostaldeko Koppangen herritxo politean hasiko genuen. Kosta horretako errepidetik iparraldera eginez gero aurkituko dugun azken herria da, badia itxurako batean kokatua dagoena eta xarman berezia duena.

Herria gibelean utzi eta mendebaldera joko genuen. Segidan gure aitzinean ikusiko genuen bailara estu batetik sartuko ginen. Bertara malda tenteago bat gaindituz ailegatuko ginen.

Bailara lehen zatian estua da eta elur-jausi arrisku dezente du. Elur-baldintza egokiak behar dira inguru honetan ibiltzeko. Argazkian ikusten den bezala egun bikaina genuen eta jende ausarki zihoan bailara honetan goiti. Azpiko partea ezkerretara malda bat gaindituz utziko genuen.

Behin zatirik estuena eta arriskutsuena gaindituta, bailara irei egiten da eta Koppangsbreeneko glaziarra parean agertu zitzaigun.

Metro horizontal batzuk egin eta glaziarrean goiti abiatu ginen. Gidekin zihoazen taldeek puntu honetan soka atera zuten, abian urte sasoi horretan arrakalak elurrez ongi tapatuak zeuden eta ez dut uste arrisku handiegirik zegoenik.

Hortik aitzin Lyngenen oraindik ikusia ez genituena bezalako paisaia alpinoetan murgildu ginen. Itsasoa oraindik ikusgai genuen gibelean, baina aitzinean glaziar zabalek eta tontor pikoek parajeari goi-mendiko kutsua ematen zioten. Store Lenangstinden iparraldeko penintsula zatiko mendirik altuena gailentzen zen gainerakoen artetik.

Koppangsbreeneko glaziarrak zati lauak eta tenteagoak tartekatzen ditu.  Denetara hiru zati lau eta bi tenteago bereizten ahal dira. Argazkian lehen zati laua zeharkatu genuen arrastoa ikusten da eta bigarrenera igateko maldan ageri gara.

Hemen bigarren zati laua, Koppangsbreen eta Strupbreen glaziarrek bat egiten dutena. Azken glaziar honetatik ere jendea igaten ari zen.

...eta honetan hirugarren eta azken zati laua. Puntu honetatik jende guzia gure ezkerretara utziko genuen Tafeltinden (1395m) mendira igaten zen. Gu, ordea, argazkian eskuinetara ikusten den lepotxora joanen ginen, handik jaitsiko baikinen gero mendebaldeko isurialdera.

Erran bezala Tafeltinden mendia alde batera utzi genuen. Kostalde batetik bertzerako zeharkaldia egin ezean, aukera polita da mendi honetara joan-etorria egitea.

13:48 : Lenangsskardet (1306m)

Hala ailegatu ginen eguneko (eta bidaiako) punturik altuenera. Lepotxo gisako bat da eta mendebaldera pasatzeko korridore bat jaitsi behar da. 

Trantsizioa egin eta mendebaldera jaisten den korridorea (45º gehienez ere) eskiatu genuen kasu emanez. Goitiko zatian arras estua da eta elur gogorra zuenez poliki-poliki jaitsi behar izan genuen. Beheitixeago berriz zertxobait zabaltzen da eta elur hautsa lagun bira bat edo bertze egin ahal izan genituen.

Hortik aitzin aitzinekoa baino paradisu bakartiago batean barneratu ginen. Store Jaegervasstinden, Trolltinden eta inguruko menditzarren artean zegoen glaziarren arteko bidegurutze baten gisakoan ginen. Ezkerretara Russedalen bailarara jaisten den glaziarra utzi eta guk eskuineko Lenangsbreen glaziarretik eskiatuko genuen Blaisvatnet izeneko lakuraino. Horretarako eta beheiti egin ahala aurkitzen ahal diren serac eta amildegiak ekiditeko, beharrezkoa da momentu guzietan gure eskuineko aldean gelditzen den paretatik hurbil eskiatzea. Hala eginez gero zailtasun handirik gabeko maldetatik eskiatzen da.

Ipar-mendebaldeko aurpegi hotzetan glaziar zatiak izotz bizian zeuden.

Leku basatia eta bakartia... Ez genuen inguruko eski ibilaldien liburuan aurkitu, baina merezi izan zuen handik jaisteak.

Jaitsieraren zatirik pikoena Blaisvatnet lakuan akitu zen, zirku ikusgarri honen oinean.

Kontent ginen aitzineko egunetan autotik fitxatu genuen zirku hartatik beheiti eskiatu izanagatik. Puntu horretatik autoan bilduko gintuzten errepidera, ordea, eguneko zatirik gogorrena gelditzen zen. Bortz kilometroko bidea genuen inklinazio arras guti duen zatia jaisteko eta doike besoa nahi baino gehiago eragin behar izan genien tarte horretan.

Tarteka geldialdiak eginez inguru polit honetaz gozatzeko...

15:52 : Lenangsveien (0m)

Etxolatxo hauen ondoan zubia zeharkatu, 300 bat metro gehiago egin eta aparkaleku batean akitu genuen Lyngeneko Alpeetan egindako zeharkaldi eder hau. Segur aski bezperan egindakoarekin batera egin genituen guzietatik ederrena!