Batzuen iritziz munduko zeharkaldirik politena omen da Peruko Huayhuash mendikatea inguratzen duena. Iritziak iritzi, paraje basati honetako larre zabal, laku urdin eta gailur zurien artetik ibiltzea esperientzia ahaztezina dela ez dago zalantzarik. Zeharkaldi honen kronikatxoa duzue segidan heldu den hau.
ANTOLAKETA
Garaia eta eguraldia:
Huayhuasheko zeharkaldia egiteko sasoi gorena ekainetik irailerakoa izaten da. Garai horretan ateratzen dira talde gehienak eta eskaintza zabala dute agentziek. Garai hau maiatz eta urrira arte ere luzatzen ahal da. Eguraldi idorra izaten da normalean, eguzkitsua eta prezipitazio gutirekin. Hori bai, guk egin genuen garaian gau euritsu eta egun lainotsu bat tokatu zitzaizkigun eta egun guti geroago egin zuen jendeak lau egun pasatu behar izan zituen euripean. Hori dela eta, badaezpada komeni da euriari aurre egiteko arropa eramatea. Garai idorrean prezipitazio aukera handiagoa izaten omen da mendigunearen ekialdeko isurialdean mendebaldekoan baino, gure ibilbidearen lehen lau etapetan, hain zuzen ere.
Paisaiari dagokionez, larre zabalak idorte eta gauetako hormen ondorioz idortuz joaten dira eta kolore berdetik horixkara pasatzen dira. Hori kolorea da nagusi beraz uztail eta abuztuan. Ekainean, ordea, paradisu hau oraindik paradisuago harrapatuko dugu, joaten ahal denarendako.
Ibilbidea:
Ibilbide ohikoenek mendikate guzia inguratzen duten Llamaceko bailaratik hasi eta bailara berean akitzeko. Hala ere, inguratze horretan bide desbefinak hautatzen ahal dira. Nagusienak ohiko bidea eta bide alpinoa dira. Azken hau lepo altuagoetatik pasatzen da, eta baita glaziar batetik ere Rasac lepoa zeharkatzeko. Lepo honetatik ezin dira mandoak eta astoak pasatu, eta beraz traste guziak bi egunez bizkarrean eraman behar dira. Guk alpinoa egiteko asmoa genuen, baina ez genuenez lepo hori zeharkatzeko gauza guziak eramateko adinako motxilarik bi ibilbideen arteko nahasketa bat egin genuen: zati batzuk ohikotik eta bertzeak alpinotik. Honek aukera eman zigun mendikatearen mendebaldeko zatian bi gailur igateko: Cerro San Antonio eta Diablo Mudo.
Zailtasuna eta altuera:
Nepalen egin genuen zeharkaldian bezala, honetan ere zailtasunik nabarmenena altuerarena da. Bide osoan kasik ez gara 4000 metrotik jaitsiko, beraz komeni da bertaratu aitzinetik Huarazen aklimatatzeko pare bat ateraldi egitea. Guk Wilcacocha eta Churup lakuetara egin genituen aklimatatze ateraldiak. Horrez gain, ur eta likido aunitz edan behar da eta poliki ibili behar da.
Altueraz aparte, zeharkaldiak ez du zailtasun teknikorik. Bide guziak ibiltzeko arras erosoak dira. Gure kasuan Diablo Mudo mendirako igoera izan zen zailtasun pixka bat gehiago zuena, baina ekialdeko magaletik iganda hura ere nahiko erraza da (F+). Hori bai, kranpoiak eta pioleta eramatea beharrezkoa da azken metroetan elurra zapalduko baitugu.
Jan eta lo:
Zeharkaldia egiteko orduan hartu beharreko erabaki garrantzitsuenetarikoa eginen dugun modua da. Autosufizientzia moduan (dena guk eramanda) edo agentzia batekin espedizioa antolatuta egiten ahal da. Bien arteko diferentzia argia da: lehena merkeagoa da eta bigarrena erosoagoa. Guk bigarren aukera hautatu genuen eta agentzia batek lotu zigun espedizioa. Honakoa sartzen zen paketean: Huayhuashera joan eta etortzeko ibilgailua, trasteen garraioa asto eta mandoen laguntzarekin, kanpin dendak eta jantokia eta otorduen prestaketa. Aipatu behar da modu honetan zeharkaldia egitea luxu hutsa dela. Gure kezka bakarra ibiltzea izan da. Egunean hiru otordu ematen zizkigun guretako genuen sukaldariak eta baita bidean jateko janari pixka bat ere.
Prezioari dagokionez, sei lagun izanda 730 euro inguru kostatu zitzaigun pertsonako. Lagun baten bitartez egin genuen enpresarekin kontaktua eta zerbitzua egokia izan zen, baina posible da Huarazen berean kontratatzea zerbitzu hau. Dozenaka agentzia eta enpresak eskaintzen dute gauza bera, eta batzuek aise merkeago gainera.
Nola ailegatu:
Huayhuash mendikatera ailegatzeko modurik erosoena Huarazetik egitea da. Huarazera Limatik Cruz del Sur autobus konpainiarekin egin genuen bidaia, gauez. Huarazetik Huayhuash hasiko genuen Cuartelhuain parajera berriz 4-5 orduko bidea dago. Guri kontratatu genuen agentziak paratu zigun taxia, baina bertze gisa Huarazen berean kontratatzen ahalko dugu.
KRONIKA
1. ETAPA: CUARTELHUAIN - MITUCOCHA
(2025/07/25)
Ez dugu nahi orduko hasi zeharkaldia. Berez atzo ginen hastekoak, baina mandozainik ez zuen lortu agentziako Siliok eta egun bat gibelatu genuen hasmenta. Gaur ere azken momentura arte ez genekien izanen genituen edo, baina azkenean lortu ditugu.
Bide luzea egin dugu zeharkaldiaren hasmentako punturaino. Huaraz goizeko 6:30ean utzi dugu eta errepide zulatutik bideari ekin diogu Antonioren furgoneta handian. Chiquian herriraino asfaltatua zegoen bidea, eta hortik aitzin pista batek ekarri gaitu Cuartelhuaineraino. Gero ere paraje basatiagoan sartzen ari ginen.
Bidean altueragatik burua nahasia izanda ere, gogotsu ekin diot bideari. Azkenean martxan ginen! Cuartelhuainen (4155m) furgonetatik trasteak jaitsi; eta sukaldariak eta mandozainak asto, mando eta behorrak kargatzen ari zirela gu oinez abiatu gara 13:15ean. Mantso-mantso egin dugu lehen igoera, geldialdiak eginez tarteka. Altuerari errespetua zor zaio! Ekialderantz eginez eguneko lepoa gainditu dugu: Cacananpunta (4672m).
Parajeak lehen egunetik liluratu gaitu: larre zabalak, harrizko etxolak, behi taldeak, mendi malkartsuak... Lepoaren bertze oraindik zabalagoak ziren larreak. Lehen metro bertikalagoak jaitsita magal luze batean zeharkaldi luze eta leuna marraztuta hurbildu gara lehen kanpalekura. Mitucocha (4233m) izeneko zelaira ailegatzea ere ederra izan da: lekua bera mendien arteko zelai zabal batean, lehen aldiz kanpalekua muntatzea, lehen afaria jantokian... Bihar gehiago!
 |
| Furgoneta deskargatzen Cuartelhuainen |
 |
| Zeharkaldiaren lehen pausuak |
 |
| Paraje ederra lehen momentutik |
 |
| Mantso-mantso goiti |
 |
| Bidexka erosoa |
 |
| Inguruan mendi malkartsuak lehen egunean |
 |
| Cacananpuntako lepora ailegatzen (4672m) |
 |
| Lepoaren bertze aldean Pucacocha inguruko larre zabalak |
 |
| Pucacocha lakua eta bertze urre koloreko urak |
 |
| Arratsaldeko argiak |
 |
| Paraje ederrak |
 |
| Magaletatik zeharkaldi eztia kanpalekura |
 |
| Behiak gustura alhatzen... |
 |
| Kaltzada zati bat |
 |
| Meandroak |
 |
| Kanpalekura ailegatzen |
 |
| Mitucocha kanpalekua, zer lekua! |
 |
| Mila izarreko hotela! |
2. ETAPA: MITUCOCHA - CARHUACOCHA
(2025/07/26)
Gau ona pasatu dugu denek eta goizean hemendik aitzin aste batez gure egunerokoa denari ekin diogu. Gosaldu, komunera joan, krema eman eta martxan paratu! Hori bai, pausu guziak ikaragarrizko ikuspegiarekin. Atzo arratsaldean ez bezala lainorik gabe ernatu da eguna, eta Huayhuash mendikateko gailurtzarrak ikusten hasi gara. Jirishanca (6094m) eta Rondoy (5775m) izan dira gaur gure atentzioa deitu dutenak.
Mitucocha (4233m) utzi eta etapa hegoalderantz eginez hasi dugu. Hori izanen da ondoko hiru egunetako joera. Izan ere, egun hauetan mendikatearen ekialdeko isurialdea inguratuko dugu iparraldetik hegoaldera. Belardi zabal eta leunetatik Huayhuasheko bide arruntari segituz egin ditugu lehen metroak, baina Carhuac lepotik pasatu ordez bide alpinoa egin dugu gaurkoan. Bide nagusia utzi eta eskuinetara egin dugu (mendebaldera) eta parean genituen menditzarren aldera hurbildu gara. Altuera irabazi ahala bista gero eta ikusgarriagoa zen!
4700 metro inguruan bizkar batera atera gara eta azpitik ikusten genituen mendiak parez pare ageru zaizkigu. Ikuspegi bikainarekin zerbait jan eta gainez gain egin ditugu ondoko metroak 4750 metrora izenik gabeko lepo bat zeharkatu arte. Handik Alcaycocha lakuaren bazterretik pasatu eta bigarren etaparen akabaila izanen en Carhuacocha lakura (4152m) jaitsi gara.
Atzoko kanpalekua leku ederrean bazegoen gaurkoa zer erranik ez! Laku zabalaren inguruan paretaz inguratutako belai eta etxola batzuk daude eta haien gibelean glaziar zuriz eta pareta grisez babestutako menditzarrak. Atzo ikusten genituenez gain, mendikateko altuena den Yerupaja (6635m) eta Siula Grande (6344m) ageri ziren parez pare.
Laku bazterrak kanpin-dendaz beteta zeuden eta borda zahar batzuen ondoan eraiki dugu gure kanpalekua. Peruko besta nazionala izaki, jende aunitzek besta du eta normalean baino mendizale gehiago zebilen inguruan. Gainera, erran behar da Carhuacocha zeharkaldi guziko lekurik ederretarikoa dela eta horrek ere turista aunitz erakartzen dituela.
Arratsaldeko lo-kuluxka eta afariko amuarrain bikainarekin borobildu dugu eguna! Bihar bertze bat izanen da! Gau on!
 |
| Gosaria bista bikainarekin |
 |
| Mitucochako kanpalekua hutsik |
 |
| Lehen metro errazak |
 |
| Gibelean bezperan pasatutako Cacananpunta lepoa |
 |
| Menditzarretara hurbiltzen |
 |
| Jirishanca (6094m) eta Endika |
 |
| Bizkarrera ateratzen |
 |
| Bizkar panoramikoa |
 |
| Hauek ere bistak ikustera? |
 |
| Mitucocha lakua |
 |
| Gainez gain |
 |
| Lepo hartara |
 |
| Alcaycocha |
 |
| Bidez kanpo |
 |
| Yerupaja erregea |
 |
| Bailarara jaisten |
 |
| "Nora zoazte?" |
 |
| Carhuacocha inguruak |
 |
| Ederra! |
 |
| Gure gaurko kanpalekua |
 |
| Siula Grande (6344m), Yerupaja (6635m), Yerupaja Chico (6089m) eta Jirishanca (6094m) |
 |
| Jantokia eta sukaldea maldan |
3. ETAPA: CARHUACOCHA - HUAYHUASH
(2025/07/27)
Hodeitsu argitu da hirugarren eguna. Horrek zoritxarrez Carhuacochako (4152m) egunsentiko paisaia politaz gozatzea galarazi digu. Lakua inguratu eta Siulako leporantz igaten hasi gara hiru lakuen bailaratik. Bailara ezaguna da honakoa eta jende anitz igaten da hiru lakuak ikusten diren begiratokira: Gangrajanca, Siulacocha eta Quesillacocha. Bertara ailegatzeko bidea aunitz tentetzen da eta turista-mendizale aunitz ikusi dugu bide bazterrean sufritzen. Erran behar da mendizale gehienak Perukoak berekoak direla egun hauetan eta gehienek mendian ibiltzeko ohitura aunitzik ez dutela ematen du.
Begiratoki jendetsuan guk ere argazkia atera dugu gibeletik heldu ziren Silio (agentziako nagusia eta sukaldaria eta Juanitorekin (Silioren anaia eta sukaldaria hau ere). Hortik Siulako lepora (4810m) azken malda bat bertzerik ez zen gelditzen. Lepoan ez zen giro: hodeitsu, haize hotza eta elur pinportaren bat ere erortzen zen. Beraz fite hasi gara bertze aldera jaisten eta metro andana bat galduta egin dugu jateko geldialdia.
Etaparen azken zatia larre leunetatik egin dugu eskuinetara Carnicero (5960m) eta Jurau (5674m) mendien glaziarrak eta ezkerretara Carniceroko lakua genituela. Bizkar batera ailegatuta gaurko kanpalekua kokatua dagoen zelai zabala bistaratu dugu. Azken malda jaitsi eta ailegatu gara Huayhuash kanpalekura (4340m).
 |
| Carhuacocha lainopean |
 |
| Lakua inguratzen |
 |
| Glaziarrak parean |
 |
| Parajeaz gozatzen |
 |
| Siulako glaziarrak |
 |
| Ipuinetako etxola |
 |
| Iñaki |
 |
| Hiru lakuetako lehena |
 |
| Elur-jausiak glaziarrean |
 |
| Zati bertikalena parean |
 |
| Malda goiti |
 |
| Lepora hurbiltzen |
 |
| Azken malda begien bistan |
 |
| Siulako lepoa (4810m) |
 |
| Hotzetik eskapo |
 |
| Carnicero laku aldera |
 |
| Carnicero lakua |
 |
| Huayhuash kanpalekua |
4. ETAPA: HUAYHUASH - ELEFANTE
(2025/07/28)
Gaur gauen zehar euri dezente egin du eta egunsentian ere ez zuen itxura onik eguraldiak. Gosaltzen ari ginela elurra ere has du momentu batez. Bustiko ginela onartzen hasiak ginelarik, atertu eta eguzki pixka bat ere atera du. Hala abiatu gara Huayhuash (4340m) kanpalekua gibelean utzita.
Gaurkoan bide alpinoa segitu dugu. Hegoaldera Portachueloko lepoan barrena doan bidea utzi eta mendebaldera biratu gara Trapecioko lepoaren bila. Metroak irabazi ahala berriz ere lainoak agertzen hasi dira eta lainopean egin dugu lepora arteko azken zati harritsua. Zeharkaldian lehen aldiz 5000 metroko muga pasatu dugu Trapeciora (5000m) ailegatzean. Sentsazioak onak izan dira eta erraten ahal da aklimatazioa behar bezala burutua dugula gargero.
Lepoan ez zen giro! Gainean genuen arropa guzia paratu, argazki bat atera eta beheiti abiatu gara. Honenbertzez, mendikatearen ekialdeko isurialdera pasatu gara. Isurialde hau idorragoa da eta nabaritu dugu hodeitza gibelean utzi baitugu. Hala gure ezkerretara Puscantrurpa (5652m) mendi ikusgarria agertzen hasi da. Parean, berriz, Huanapatay kanpalekua, Elefante (4500m) izenez ezagunagoa dena zelaiaren izkina batean dagoen elefante itxurako harkaitz erraldoiagatik.
Maila altua da, baina kanpaleku hau ere aunitz gustatu zaigu. Alimaleko zelaia da eta gibeletik Puscantrurparen forma bereziek apaintzen dute. Dagoeneko zeharkaldiaren erdia egin dugu eta sentsazio onekin gainera. Ea nola doan bigarren erdia!
 |
| Ekaitzaren ondotik barealdia Huayhuashen |
 |
| Aio Huayhuash! |
 |
| Gosaltzen |
 |
| Trapecio mendia |
 |
| Hegoaldeko bide nagusia utzi eta mendebalderantz |
 |
| Trapecio laino artean estaltzen |
 |
| Zelai hau zeharkatu eta dena goiti |
 |
| Lainopean azken zatia |
 |
| Trapecio lepoan (5000m) negua! |
 |
| Hotzetik eskapo |
 |
| Ekialdean argiago |
 |
| Puscantrurpa lainoen artetik |
 |
| Puscantrurpa (5652m) |
 |
| Huanapatay edo Elefante kanpalekua |
 |
| Ilunabarra |
 |
| Pasatu gau on! |
5. ETAPA: ELEFANTE - CERRO SAN ANTONIO (5083m) - HUAYLLAPA
(2025/07/29)
Eguzkitsu ernatu zaigu eguna gaurkoan. Kanpadendako kremailera jaitsi eta ekialdeko mendietan lainoek trabatuta segitzen dutela ikusi dugu. Gauzak horrela, guregana ez direla ailegatuko ondorioztatu dugu eta espero dugu azken egunetan eguraldi ona egitea. Gosaldu eta martxan paratu gara egunero bezala. Elefante (4500m) kanpalekua iparralderantz zeharkatu eta San Antonioko lepora eramamen gaituen malda pikoa igateari ekin diogu. Atseden aunitzik gabe 4500 metrotik 5000 metroraino eramanen gaitu maldak.
San Antonio lepoan ikuspegi ederrak eta eguzkiak eman digute ongi etorria. Hotz egiten zuen goizeko lehen orduetan eta zinez eskertu dugu. Argazkiren bat atera gure ezkerretara gelditzen zen izen bereko kaskora zuzendu gara. Hasmentan bizkarretik oinez egin dugu bidea eta azken zatian gailurra babesten duen harresiaren puntu ahula den tximinia batetik (III). Hala ailegatu gara Andeetako gure lehen gailurra izan den Cerro San Antonio (5083m) mendira. Eguzkitan eta haizerik gabe tartetxoa hartu dugu gailurraz gozatzeko.
Jaisteko lepora itzuli eta iparraldeko magaletan beheiti egin dugu. 800 metroko desnibela gainditu behar izan dugu distantzia gutian. Bidexkak ezker eta eskuin magal tentean jaisten lagundu digu eta uste baino erosoagoa izan da. Behin Juraucochako kanpalekura (4200 metro inguru) jaitsita zerbait jateko tarte bat hartu dugu.
Oraindik gure ezkerretara irekitzen zen 11 kilometroko bailara luzea jaitsi behar genuen Huayllapa herrira ailegatzeko. Erritmo bizian egin dugu zati hau eta uste baino motzagoa egin zaigu. Goi mendiko paisaiak utzi eta landutako lurren artetik egin dugu herrirakoa, betiere errekaren bazterretik ibiliz.
Huayllapan (3495m) bestak harrapatu ditugu eta normalean kanpalekua izaten den futbol zelaia zezen plaza bilakatua zen. Hala etxe bateko lorategi gurian muntatu ditugu dendak. Herria izanik, gaur dutxa eta interneta ere gehitu zaizkie ohiko erosotasunei. Arratsaldean denetarako tartea izan dugu: zezenak ikusi, txarangarekin dantzatu, herria bisitatu... Etxe xumez osatutako herri honetan 500 bat lagun bizi dira, baina besten aitzakian aise jende eta mugimendu gehiago harrapatu dugu. Hala ere, goiz ohatzera, bihar berriz igoera luzea baitugu aitzinetik...
 |
| Elefante kanpalekua zeharkatzen |
 |
| San Antonio lepoa aitzinean |
 |
| Igoera tentea eta hotza |
 |
| San Antonio lepoan |
 |
| Gailurrerako tximinia (III) |
 |
| Cerro San Antonio (5083m) |
 |
| Hegoaldera |
 |
| Jaitsiera tentea hasten |
 |
| Juraucocha lakua eta Siula Grande lainopean |
 |
| Bidexka erosotik |
 |
| Loreak |
 |
| Siula Grande (6344m) |
 |
| Bailaran |
 |
| 11 kilometro Huayllapara |
 |
| Azkenean herria bistan |
 |
| Bestak |
6. ETAPA: HUAYLLAPA - GASHPAPAMPA
(2025/07/30)
Gaur zeharkaldi osoko igoerarik luzeena egitea tokatu zaigu. Huayllapa (3495m) eguzkitan utzi eta atzo herrira ailegatzeko jaitsi genuen bidetik egin ditugu lehen metroak. Fite seinale batek Huatiac kanpalekura doan bidea erakutsi eta hari segitu diogu. Gu ez gara kanpaleku honetan gelditu ordea. Bertatik pasatu eta 4500 metro inguruan malda tenteenak gaindituta jateko eta atseden hartzeko geldialdia egin dugu. Puntu horretatik leporaino malda etzanak bertzerik ez genituen gainditu beharko.
1200 metroko desnibela gaindituta Tapush lepoa (4770m) harrapatu dugu. Igoera luzea izan da, baina lasai egin dugu eta nahiko aise ailegatu garela erraten ahal da. Bertze aldera jaitsiera laburra gelditzen zitzaigun etapa akitzeko, 200 bat metro bertzerik ez baikenituen jaitsi beharko. Susucocha lakuaren bazterretik pasatu gara eta parez pare biharko helburu den Diablo Mudo mendia ikusten hasi gara. Haren iparraldeko ertzetik doan bidearen goitibeheitiak fitxatu eta komentatu ditugu.
Behin Gashpapampara (4536m) ailegatuta kanpalekua muntatu eta bazkaldu dugu. Arratsaldean inguruko taldeetako hainbat gidekin mintzatu gara Diablo Mudoko bideaz. Taldean zalantzak daude bihar mendia egiteko erabiliko dugun bideaz. Momentuz 3:00etan jeikitzeko plana egin dugu eta bihar erabakiko dugu nola eta nondik igan.
 |
| Huayllapa uzten |
 |
| Bezperan jaitsitako bailara |
 |
| Bidegurutzean gu Huatiac aldera |
 |
| Zeharkaldiko igoerarik luzeena |
 |
| Belaiak eta etxolak |
 |
| Huatiac kanpalekua |
 |
| Diablo Mudo (5350m) aitzinean |
 |
| Azken metro etzanak |
 |
| Susucocha lakua |
 |
| Diablo Mudoren iparraldeko ertza |
 |
| Gashpapampa |
7. ETAPA: GASHPAPAMPA - DIABLO MUDO (5350m) - JAHUACOCHA
(2025/07/31)
Zeharkaldia akitzen ari da eta gaur pastel gozoari gerezia paratu diogu. 3:00etan ernatu, gosaldu eta ilunpean martxan paratu gara. GPSaren arrastoa lagun, kopetako argiarekin bidexka eta mugarriak segitzen hasi gara hego-ekialderantz eginez. Zaila egin zait bide egokia segitu eta aldi berean erritmoa neurtzea. Erabili dugu GPS arrastoa ez da logikoena izan eta bide arruntena utzita ezkerretara altuera irabazten hasi gara. Hori guti balitz, mugarriak galdu eta harea, harri eta harkaitz plaka etzanetatik goiti igoera neketsua egin behar izan dugu. Indar eta denbora dezente utzi ditugu zati honetan.
Egunaren lehen argiekin batera berriz ere mugarriak harrapatu ditugu Diablo Mudotik iparraldera erortzen den gandor harritsura ateratzean. Gandor honetatik ibili gara zati batean, hegoaldera eginez eta mugarrien laguntzaz zatirik zailenak alde batetik eta bertzetik inguratuz. Hala, mendiaren iparraldeko ertzaren hasmentako lepora ailegatu gara. Hor bi aukera genituen: zuzen segitu ertzeko glaziarretik edo ezkerretara biratuta mendia inguratu eta mendebaldeko aurpegitik igan. Berez taldea bitan zatitzekoa zen puntu honetan, baina denok elkarrekin segitzea hobe zela erabaki eta mendebaldeko bidetik igatea hautatu dugu.
Lepotik ezker metro batzuk galdu eta Suerocochako lepora igaten den bailaratik goiti egin dugu. Ordu batzuk lehenago harri artean utzi ditugu indarrek eta altuerak faktura pasatu digute eta nekatuta ailegatu gara Suerocochara. Lepoan gure eskuinetara oraindik 200 metro baino gehiagoko malda genuen kaskora ailegatzeko. Atseden labur bat eta zangopean behin eta berriz beheiti egiten zuten harri deserosoen artetik hasi gara azken zatia igaten.
Gailurretik 100 bat metro beheitiago elurrera ailegatu eta kranpoak paratu behar izan ditugu. Azken metroak aitzinekoak baino aise politagoak izan dira, mendiaren gandor elurtuan barrena. Eta zer erranik ez kaskora ailegatu garelarik! Eguraldi goxoa lagun genuen eta inor ez zebilen inguruan! Tarte zabala hartu dugu gailurrean egoteko.
Jaitsieraren lehen zatia mendebaldeko malda bera jaitsiz egin dugu, baina Suerocochako lepora itzuli ordez Auxilio lakura ekialderantz jaisten segitu dugu. Lakutik beheiti bailara luzea jaistea bertzerik ez zitzagun gelditzen kanpalekura ailegatzeko. Hala ere, luze egin zaigu bidea nekea nabaria baitzen. Behi talde handien artean, larre politez apaindutako bailaratik Jahuacochako (4060m) laku bazterrean dagoen kanpaleku ederrera ailegatu gara. Honenbertzez, biharkoa etapa laburra bertzerik ez zaigu falta zeharkaldi polit honi akabera emateko.
 |
| Egunaren lehen argiak gandorrean |
 |
| Gandorretik Diablo Mudoren iparraldeko ertza bistan |
 |
| Ertza alde batera utzi eta hareazko maldatik bailarara jaisten |
 |
| Suerocochako lepotik mendiaren mendebaldeko aurpegia parez pare |
 |
| Azken 100 metroak elurretik |
 |
| Gure gibelea Auxilio mendia (5560m) |
 |
| Diablo Mudo (5350m) |
 |
| Auxilio lakua eta Huacrish mendia |
 |
| Bailaran beheiti |
 |
| Behi taldeak nonahi |
 |
| Yerupaja handia |
 |
| Jaitsiera luzea |
 |
| Bailara zabal eta ederrak |
 |
| Jahuacochako lakua eta kanpalekua |
 |
| Kanpalekura ailegatzen |
 |
| Zeharkaldiko azken ilunabarra |
8. ETAPA: JAHUACOCHA - POCPA
(2025/08/01)
Emozio kontrajarrien eguna izan da gaurkoa. Alde batetik, poza. Kontent zeharkaldi eder hau egin dugulako, eta ongi egin dugulako gainera. Baina halakoak akitzeak ematen duen nostalgia puntua ere banuen gainean.
Bertze egunetan baino goizago jeiki gara eta zazpietan gosaldu ordez bortzetan gosaldu dugu. Asmoa etapa goiz akitzea zen gero Huarazeraino joan behar baikenuen autoz. Mandozain eta sukaldariekin argazkia atera eta oinez abiatu gara. Azken etapa egiteko hainbat aukera daude, baina guk motzena hautatu dugu; erran bezala goiz akitzeko. Pocparaino 9 kilometro inguru bertzerik ez genituen eta 500 bat metroko desnibel positiboa. Bada kanpalekutik ordu batera akitzeko aukera ere, baina hasi ginen bailara berean akitu nahi genuen guk.
Jahuacocha (4060m) gibelean utzi eta bailaran beheiti egin ditugu kilometro pare bat Pocpako lepora igaten den bidea eskuinetara hartu aitzin. Hortik goiti 500 bat metro igan beharko genituen zeharkaldiko azken leporaino.
Pocpako lepoa (4550m) zeharkatu bezala Pocpa herria ikusi dugu 1000 metro beheitiago. Ziztu bizian egin dugu azken jaitsiera eta goizeko hamarrak baino lehen herrian ginen, Huarazera eramanen gintuen taxiaren zain.
 |
| Taldeko argazkia Jahuacochan |
 |
| Jahuacocha uzten eta Huayhuasheko erraldoiak agurtzen |
 |
| Lehen zatia bailaran beheiti |
 |
| Igoera Pocpako lepora |
 |
| Aitzinetik genuena |
 |
| Lepora ailegatzen |
 |
| Pocpa 1000 metro beheitiago |
 |
| Zeharkaldiko azken metroak |
